czwartek, 31 października 2013

Suplementy diety



       Suplement diety  to nic innego jak uzupełnienie diety, występują w postaci tabletek, kapsułek i płynów. Zawierają niezbędne dla zdrowia składniki , których może brakować w codziennej diecie. Nie należy ich stosować jako zamienniki posiłków, lecz jedynie jako ich dodatek. Sięgamy po nie w momencie, gdy w naszym organizmie występują niedobory witamin lub składników mineralnych. Należy jednak pamiętać o tym, aby dokładnie przeczytać ulotkę zamieszczoną w opakowaniu i przyjmować ściśle ustaloną dawkę z tego względu, że nadmiar witamin i minerałów może być równie szkodliwy, jak ich niedobór. 



Suplementy diety możemy podzielić ze względu na  zastosowanie:

1.       Suplementy na zdrowe włosy, skórę i paznokcie np.  Skrzypovita , Belissa, Capivit A + E – suplementy takie zawierają m.in. witaminy A, C, E, które należą do antyoksydantów (chronią nasze ciało przed wolnymi rodnikami, spowalniają procesy starzenia). W suplementach tych znajdują się również  minerały jak krzem, selen i cynk.
2.       Suplementy poprawiające pamięć i koncentrację – w swoim składzie zawierają lecytynę i żeń – szeń, zalecane są dla osób spędzających dużo czasu na nauce i pracy umysłowej.
3.       Suplementy przeznaczone dla sportowców – produkowane na bazie aminokwasów jak metionina, arginina, glutamina.
4.       Suplementy na utratę masy ciała:

*Mogą zawierać środki hamujące apetyt, produkowane są z substancji pochodzenia roślinnego jak jabłko, cytryna, morszczyn. 

* Suplementy oczyszczające, które wykazują działanie moczopędne robione są na bazie zielonej herbaty, brzozy czy jesionu.
Stosując tego rodzaju suplementy należy pamiętać o tym, że mają one jedynie wspomagać proces odchudzania, który polega na wykonywaniu regularnych ćwiczeń fizycznych i prawidłowym, racjonalnym odżywianiu.  

Mówiąc o suplementach dotyczących utraty masy ciała warto wspomnieć o L-karnitynie.
Karnityna to organiczny związek chemiczny , który  jest syntetyzowany w wątrobie, nerkach i mózgu z aminokwasów (lizyny i metioniny). Odpowiada za transport kwasów tłuszczowych. L-Karnityna bierze udział w usuwaniu z mitochondriów średnio- i krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, które w nadmiarze wykazują toksyczne działanie. Istnieje wiele teorii, że L- Karnityna w połączeniu z zieloną herbatą lub fat burnerami pozwala na utratę zbędnych kilogramów, jednak jest skuteczna tylko wtedy gdy systematycznie wykonuje się ćwiczenia fizyczne. Nie powoduje ona spalenia tłuszczu tylko ułatwia jego transport do mitochondrium.  Istnieją, jednak liczne badania, które nie wykazały skuteczności L – Karnityny  w walce z odchudzaniem. 

Ze względu na typ składnika odżywczego możemy wyróżnić suplementy zawierające probiotyki.
Zalecane są one po antybiotykoterapii celem odbudowania flory bakteryjnej.



Warto pamiętać o tym, że przy prawidłowym odżywianiu, odpowiednio skomponowanych posiłkach nie ma konieczności stosowania suplementów diety. Jeśli widzicie w swoim organizmie pewnie zmiany warto najpierw skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie kupujcie suplementów tylko dlatego, że w telewizji widzieliście najnowszą reklamę lub była na nie promocja w aptece. 

Zachęcam do wypowiedzi w komentarzach jaki jest Wasz stosunek do stosowania suplementów. Czy ktoś z Was stosuje/stosował suplementy , jaki był powód ich przyjmowania, czy zauważyliście zmiany po ich zażywaniu?



wtorek, 22 października 2013

Wegetarianizm



W ostatnim czasie popularny stał się wegetarianizm. Ludzie decydują się na niespożywanie mięsa z różnych powodów. Jedni robią to ze względów etycznych, inni z braku odczuwania walorów smakowych, pozostali ze względów zdrowotnych.

Wegetarianizm to sposób odżywiania polegający na zrezygnowaniu ze spożywania produktów pochodzenia zwierzęcego. Osoby preferujące taką dietę unikają mięsa czerwonego, drobiu, podrobów, ale także mleka, jaj, miodu i żelatyny. 




Istnieje wiele odmian wegetarianizmu: 
Najbardziej powszechny jest laktoowowegetarianizm, który polega na odrzuceniu produktów mięsnych natomiast pozwala na spożywanie nabiału, miodu oraz jaj.

      Laktowegetarianizm – charakteryzuje się nie spożywaniem jaj.

         Witarianizm – odrzuca spożywanie dań gotowanych, dozwolone są jedynie świeże produkty.

         Frutarianizm – jest to najbardziej restrykcyjna forma wegetarianizmu. Zabrania się spożywania nie tylko mięsa, ale również owoców i warzyw, które można zjeść jedynie poprzez ich zerwanie.  Frutarianie traktują roślinę jako żywy organizm i nie chcą doprowadzić do jej śmierci. 

Jeden ze znanych aktorów Ashton Kutcher , aby lepiej wcielić się w postać, którą miał odegrać w filmie, postanowił przejść na dietę frutariańską. Niestety oduczuwał silne bóle i musiał być hospitalizowany. Zdaniem frutarian było to spowodowane zbyt szybką zmianą diety, do której organizm nie był przystosowany. 

Lekarze uważają, że frutarianizm może być niebezpieczny dla organizmu człowieka, ponieważ skazuje organizm na liczne niedobory m.in. tłuszczów oraz białka.
Frutarianie mają odmienne zdanie, twierdzą,  że dzięki tej diecie nie tylko mają lepsze samopoczucie ale również oddziaływają w korzystny  sposób  na środowisko.  Dodatkowo  dieta  pozwala na utratę zbędnych kilogramów.

Warto dodać, że utrata zbędnych kilogramów może być tylko czasowa  ze względu na to, że owoce charakteryzują się dużą zawartością cukrów prostych. W konsekwencji może doprowadzić to do przyrostu masy ciała oraz spowodować zaburzenia funkcjonowania trzustki.  

Frutarianie są jednocześnie witarianami.
Argumenty, które przemawiają za tą odmianą wegetarianizmu:
- gotowanie powoduje utratę wielu cennych witamin i składników mineralnych
- podczas gotowania wytwarzają się nitrozo aminy (związki, które wykazują działanie rakotwórcze)
- dochodzi do tworzenia wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, które przyczyniają się do przemysłowego zatrucia środowiska.

Dieta wegetariańska – za czy przeciw?
Dieta wegetariańska charakteryzuje się małą zawartością cholesterolu oraz nasyconych kwasów tłuszczowych.  Wegetarianie cieszą się szczupłą sylwetką ciała oraz rzadziej chorują m.in. na cukrzycę czy miażdżycę. 

Niestety dieta wegetariańska posiada także kilka wad.
  • Nie pokrywa zapotrzebowania na białko, które dla osoby zdrowej wynosi 10 – 15% dziennego zapotrzebowania energetycznego.
  • Dieta sprzyja występowaniu licznych niedoborów m.in. żelaza, wapnia, witaminy D oraz B12. Może grozić to rozwojem osteoporozy, osteomalacji, niedokrwistości z niedoboru żelaza oraz anemii megaloblastycznej.
  • Dieta nie pokrywa także zapotrzebowania na cynk. Niedobór tego pierwiastka objawia się łysieniem, zmianami na skórze, a także może doprowadzić do bezpłodności. 



  • Aby uniknąć niedoborów, bardzo ważne jest odpowiednie komponowanie posiłków. Zaleca się, aby w jednym posiłku łączyć np. produkty zbożowe, którą charakteryzują się małą zawartością lizyny z roślinami strączkowymi,  które cechują się dużą zawartością tego aminokwasu.
  • Aby zwiększyć przyswajanie żelaza zaleca się spożywanie owoców i warzyw bogatych w witaminę C.
  • Pestki dyni, nasiona słonecznika, orzechy włoskie są doskonałym źródłem cynku oraz kwasów tłuszczowych z rodziny omega – 3. 

Na koniec chciałabym dodać, że  dieta wegetariańska nie jest zalecana dla kobiet w ciąży oraz dzieci. W tych grupach osób należy spożywać wszystkie produkty spożywcze, zarówno pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego, które są potrzebne do prawidłowego wzrostu i rozwoju. 

Czy ktoś z Was jest wegetarianinem? Od jak dawna stosuje dietę wegetariańską oraz z jakiego powodu zrezygnował ze spożywania mięsa? Bardzo proszę o wypowiedzi w komentarzach.  Zachęcam również do dzielenia się wegetariańskimi przepisami.  Pozdrawiam.

sobota, 5 października 2013

Przerwa

Ze względu na utrudniony dostęp do internetu, do końca października na blogu będzie panował mały przestój. Za utrudnienia i brak wpisów przepraszam. Wracam od listopada ze zdwojoną siłą!

wtorek, 24 września 2013

Choroba Alzheimera – dieta.



Parę dni temu skończyłam czytać powieść pt. „Motyl” Lisy Genovy. Książka ta opowiada o 50 letniej kobiecie, u której wykryto chorobę Alzheimera o wczesnym początku. Alice – główna bohaterka jest kobietą sukcesu, nauczycielem na Harvardzie. Ma wspaniałego męża oraz trójkę dorosłych dzieci. Wiadomość o chorobie zmienia jej życie oraz jej bliskich. Gorąco zachęcam do przeczytania tej książki wszystkie osoby, nie tylko te, które mają na co dzień do czynienia z osobami chorymi na Alzheimera. Książka jest wzruszająca, pełna emocji. Polecam.



Choroba Alzheimera to nic innego, jak choroba ośrodkowego układu nerwowego. Polega na odkładaniu się w mózgu substancji białkowej (amyloidu). Amyloid utrudnia pracę komórki nerwowej i może powodować jej śmierć.

Objawy:
- zaburzenia pamięci krótkotrwałej
- uczucie zagubienia
-  brak orientacji czasu i przestrzeni
- trudności w wykonywaniu czynności życia codziennego (chodzenie, połykanie, ubieranie, nietrzymanie moczu).

Zainspirowana tą książką chciałabym napisać kilka słów o tym,  jaką powinno stosować się dietę w tej chorobie. Stosowanie samej diety niestety nikogo nie uzdrowi, ale może chociaż pomoże złagodzić jej przebieg.

W chorobie Alzheimera zalecana jest dieta śródziemnomorska. 

W diecie tej dominują owoce i warzywa, jest bogata w pełnoziarniste produkty zbożowe oraz ryby i owoce morza. 

Jest to dieta o obniżonej zawartości tłuszczu (dieta bogato tłuszczowa nasila objawy Alzheimera). Należy wyeliminować tłuszcze zwierzęce (smalec, słonina, boczek, łój) na rzecz roślinnych; szczególnie zalecana jest oliwa z oliwek. Należy także zrezygnować z tłustych gatunków mięsa (wieprzowina) i zastąpić je mięsem o małej zawartości tłuszczu (drób). 

Zaleca się spożywanie co najmniej 2 razy w tygodniu tłustych ryb morskich, jak śledź, łosoś i makrela, ponieważ zawierają wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny omega 3. Niedobór omega 3 może powodować obniżenie poziomu serotoniny w mózgu.

Zalecane jest spożywanie produktów bogatych w witaminę E, której doskonałym źródłem są oleje roślinne, szczególnie słonecznikowy. Znajdziemy ją także w szpinaku, kukurydzy, sałacie i żółtku jaja.

W diecie należy wprowadzić produkty bogate w witaminę C (zapraszam do przeczytania osobnej notki, poświęconej tej witaminie).

Nie wolno zapominać o kwasie foliowym, którego niedobór zwiększa ryzyko rozwoju demencji  trzykrotnie. Źródłem kwasu foliowego są zielone warzywa liściaste jak: jarmuż, sałata, szpinak, a także brokuły i pełne ziarna zbóż.

W chorobie Alzheimera należy ograniczyć węglowodany proste oraz kaloryczność.  

W diecie unikamy spożywania żółtych serów oraz słodkiego mleka, które można zastąpić jogurtem naturalnym i kefirem.

sobota, 21 września 2013

Savoir vivre przy stole.



        Polacy są narodem bardzo gościnnym i serdecznym. Chętnie uczestniczą w spotkaniach towarzyskich, lubią spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi. Spotkania odbywają się w restauracjach albo w zaciszu domowym. Podczas każdego przyjęcia należy pamiętać o wysokiej kulturze osobistej oraz dobrych manierach.
Dzisiaj chciałam udzielić kilka rad, jak zachować się przy stole, aby nie popełnić faux pas. 
Wiele z Was te zasady dokładnie zna, ale warto je sobie od czasu do czasu przypomnieć. 


 Wskazówki dla gospodarza:


1.      Zasiadanie przy stole:
Gospodarze przyjęcia siadają u szczytu stołu (w przypadku, gdy stół jest podłużny) lub po dwóch końcach stołu (w przypadku, gdy stół jest kwadratowy lub owalny).
Gość honorowy powinien usiąść z prawej strony gospodyni, natomiast jego żona z prawej strony gospodarza. Pozostali goście usadzani są według zasady im ważniejszy, tym bliżej gościa honorowego.
Warto wiedzieć, że zalecane jest rozdzielenie małżonków przy stole, natomiast nie należy rozsadzać narzeczonych.
W przypadku dużej liczby zaproszonych gości zaleca się umieszczenie bilecików z nazwiskami nad talerzami.

2.      Zastawa

Talerze – zaczynamy od największego, który służy do głównych dań, kończymy na talerzu do zupy. Po lewej stronie talerza kładziemy serwetkę.

Sztućce – po prawej stronie talerza kładziemy noże i łyżki, po lewej – widelce. 

 Szkło – kieliszki ustawiamy po prawej stronie nakrycia, ustawiamy je biorąc pod uwagę wysokość szkła – niższe bliżej talerza.

Najczęściej serwowanym alkoholem na przyjęciach jest wino. Warto wiedzieć, że do białego mięsa podajemy wino białe, wytrawne lub półwytrawne, które powinno być schłodzone do temperatury 
10 – 14 stopni Celcjusza.
 
Natomiast do mięsa czerwonego (wieprzowiny, wołowiny, baraniny) podajemy wino czerwone o temperaturze pokojowej.
Wino należy najpierw nalać do kieliszka pana domu, a następnie gości zaczynając od najważniejszego.

Wskazówki dla gości:

  • Serwetkę umieszczoną po lewej stronie talerza układamy na kolanach. 
  • Przy nakładaniu potrawy nabieramy małe porcje, tak aby starczyło dla wszystkich gości.
  • Gdy potrawa stoi daleko nie sięgamy po nią ręką przez cały stół,              lecz grzecznie prosimy kogoś siedzącego bliżej potrawy, o podanie jej nam.
  • Ponadto półmisek z daniem przysuwamy do naszego talerza – nigdy na odwrót.
  • Należy pamiętać również o tym, aby wziąć pierwszy kawałek,               który znajduje się na półmisku, nie dotykając innych.
  • Gdy  potrawa jest gorąca, powinno zaczekać się chwilę aż ostygnie,         nie należy na nią dmuchać.
  • Nigdy nie należy zostawiać łyżeczki w filiżance, powinno się ją wyjąć        i położyć na talerzyku.

  
                                                          TRUDNE POTRAWY

DRÓB:
Istnieją dwie teorie, jak należy spożywać drób. Jedna mówi, że należy użyć do tego noża i widelca, druga pozwala na jedzenie palcami. Jak jest w rzeczywistości?

W rzeczywistości obie wersje są prawdziwe. W przypadku, gdy dostajemy drób bez kości np. w postaci kotletów, do zjedzenia używamy sztućcy, natomiast gdy dostajemy drób z kością np. udko kurczaka możemy je jeść palcami, ale tylko wtedy, gdy na stole znajduje się miseczka z wodą do umycia palców. Należy pamiętać          o tym, aby nigdy nie obgryzać i nie oblizywać kości.

OWOCE:
1.      Jabłka
Nigdy nie należy jeść jabłka poprzez zwyczajne trzymanie owocu w dłoni i wgryzanie się w nie. Jabłko należy nożem pokroić na ćwiartki, wyciąć gniazda nasienne, obracać ze skóry i dopiero wtedy jeść palcami.

2.      Banan
Podobna sytuacja, jak w przypadku jabłek, nigdy nie jemy banana trzymając go w ręce. Najpierw odcinamy końcówkę banana, następnie za pomocą noża odkrawamy skórę, kroimy owoc na plasterki i zjadamy widelcem deserowym.

3.      Pestki
Pestkę wypluwamy na łyżeczkę i odkładamy na brzeg talerzyka.


KAWIOR:



Przenosimy go łyżeczką na talerzyk, skraplamy sokiem z cytryny i jemy za pomocą widelca.         Do tego jemy chleb posmarowany masłem.






 JAJA NA TWARDO I ZIEMNIAKI:
Potraw tych nie kroimy nożem, rozdrabniamy je za pomocą widelca. 
Podobnie noża nie musimy używać do jedzenia pierogów, naleśników oraz kotletów mielonych.

OWOCE MORZA:
   1.      Ślimaki w skorupkach 
Jemy trzymając skorupkę specjalnymi szczypcami, mięso wyciągamy za pomocą widelca i wkładamy do ust, sos wypijamy ze skorupki trzymając ją palcami. 

 

   2.      Małże 
Podobnie jak kawior, skraplamy sokiem z cytryny, za pomocą zębów wyjmujemy mięso ze skorupy. Jeżeli mięso mocno przylega do skorupy pomagamy sobie widelcem.  Puste skorupki odkładamy na talerzyk.

   3.      Żabie udka: 
Jemy za pomocą palców, udka rozłamujemy i ogryzamy każde po kolei.


         Po przeczytaniu notki może Wam się wydawać, że savoir vivre przy stole to nie lada wyzwanie. Nic bardziej mylnego. Warto zapamiętać te wskazówki, a podczas przyjęcia będzie czuli się bardziej komfortowo, nie będziecie musieli obawiać się, że popełnicie gafę. Jednak jeśli zdarzy Wam się upuścić jedzenie na obrus czy też jakieś inne potknięcie wtedy należy najzwyczajniej w świecie powiedzieć przepraszam.